بهینه‌سازی شرایط عملیاتی سنتز فیشر- تروپش در راکتورهای دوغابی با هدف تولید محصولات مختلف

در سال‌های اخیر، سنتز فیشر- تروپش به‌عنوان یک فرآیند مهم شیمیایی برای تبدیل گاز سنتز به سوخت‌های مایع با ارزش مورد توجه قرار گرفته است. در این پژوهش یک مدل گزینش‌پذیری محصول همراه با هیدرودینامیک راکتور دوغابی برای پیش‌بینی توزیع محصولات سنتز فیشر- تروپش در راکتور دوغابی به کار برده شده است. نتایج مدل‌سازی نشان می‌دهد که عوامل مختلفی مثل دما، فشار عملیاتی، ماندگی کاتالیزور و سرعت ظاهری گاز روی میزان تبدیل گاز سنتز و توزیع محصولات هیدروکربنی تاثیر مهمی دارد. در این مطالعه، بهینه‌سازی پارامترهای عملیاتی برای به حداکثر رساندن تولید محصولات هیدروکربنی با الگوریتم‌های ژنتیک، شبیه‌سازی تبرید و روش‎های مبتنی بر گرادیان انجام شده است. نتایج نشان می‌دهد در نسبت H2/CO زیاد و ماندگی کم کاتالیزور، تولید محصولاتی مثل نفتا، دیزل و واکس افزایش می‌یابد. همچنین برای به حداکثر رساندن تولید الفین‌ها نسبت به سایر محصولات به نسبت H2/CO کم و ماندگی زیاد کاتالیزور نیاز است. لازم به ذکر است که برای به حداکثر رساندن تمامی محصولات، فشار بالایی مورد نیاز است.